طبق مطالعات انجام شده توسط محققین دانشگاه Aarhus دانمارک بر روی مرغ های طبیعی به خواسته تأمین رفاه مرغ ها ، باید سرعت رشد آنها را آهسته خیس کرد ؛ همینطور بسته به ژن و گونۀ مرغ ، مصرف خوراک و احتیاجات تغذیه ای آنها نیز اهمیت می یابد .
به گفتۀ یکی از محققین این دانشکده : " قانون ها و قوانین فعلی در خصوص تولیدها مرغداری، بیانگر سرعت رشد بالا و سن کشتار زیر می‌باشد و همین امر سبب ساز به وجود مرغ های منفعل و با تحرک پایین می گردد و در نتیجه احتمال وقوع آسیب های کف پا را ارتقا می دهد ."
در این پژوهش، تمامی این مرغ ها به فضای باز وسیعی دسترسی داشتند و قابلیت و امکان به کار گیری از اشکال حشره‌ها و غلات پروتئینی موجود در رژیم غذایی را داشتند .
نیمی از این مرغ ها رژیم خوراکی دربردارنده نخود فرنگی ، کلزا ، و باقلا به یار دو زمین مجزای گندم و جو داشتند . بیشتر مرغ ها تمایلی به تعیین مواد پروتئینی از خویش نشان نمی دادند .این مجموعه از جوجه ها مصرف کمتر خوراک و در سود رویش آهسته تری داشتند .در خصوص این مرغ ها که در محوطۀ باز رشد می یافتند کلزا ، نخود سبز ، و باقلا فقط منابع پروتئینی محسوب نمی شدند چرا که از گیاهانی نظیر شبدر، علف چاودار ، شبدر سه برگ و اشکال حشره‌ها ، حلزون و کرم ها تغذیه می کردند . عمده این گیاهان در مقایسه با طعام طیور از مقدار پروتئین بالایی برخوردار بودند .
در این پژوهش ، مقدار قدم برداشتن و رویه رفتن مرغ ها در 55 و 85 روزگی نیز بررسی شد . مرغ هایی که سرعت پرورش بالایی داشتند مقدار گام های کمتری هم داشتند . اما با جایگزینی منابع پروتئینی در خصوص مرغ هایی که از رشد بالایی برخوردار بودند دیگر نقص گام زدن برای این مرغ ها به چشم نمی آمد چرا که مصرف غذا کاهش و در فیض سرعت رشد هم آرام خیس می شد . این امر در خصوص حالت لبریز و پر و بال و پاهای مرغ ها نیز صحت می کرد .
- ۹۷/۰۶/۱۴